Plus Blog

Oferta w Plusie, Telefony, Telekomunikacja, Testy Telefonów, LTE

Test: Nokia C3-01 Touch and Type

 

Nokia C3-01 jest drugim produktem fińskiego producenta z nowej serii telefonów Touch and Type. Obecnie rynek jest przesycony „zwykłymi” telefonami, czy też w pełni dotykowymi. Nokia postanowiła połączyć dwie technologie wypuszczając na rynek X3-02 oraz C3-01. Właśnie ten drugi model trafił na testy do naszej redakcji. Jest to klasyczny model wyposażony w przełomową technologię- połączenie ekranu dotykowego w telefonie klasycznym. Czy aby na pewno wyszło to firmie na zdrowie patrząc na to, że od pewnego czasu Nokia ma problem z wypuszczeniem w pełni niezawodnego, ale także przełomowego telefonu na rynek? Zapraszam do lektury testu.

Zestaw zawiera:

  • Nokia C3-01
  • Bateria Nokia BL-5CT
  • Wydajna ładowarka Nokia AC-8
  • Stereofoniczny zestaw słuchawkowy Nokia WH-102
  • Instrukcja obsługi

Jest to najprostszy zestaw, z jakim miałem do czynienia. Brakuje przede wszystkim przewodu USB, karty pamięci microSD, czy też jakiegoś pokrowca. Patrząc na cenę tego modelu jest to dla mnie niezrozumiałe, zwłaszcza, że nawet najprostsze modele były standardowo wyposażone w karty pamięci, a tutaj tego zabrakło.

Obudowa
Nokia C3-01 jest klasycznym telefonem, na pierwszy rzut oka niczym nie wyróżniającym się na tle innych modeli. Obudowa jest zwarta, bardzo dobrze spasowana i wykonana z bardzo wysokiej jakości materiałów. Trzymając ten smukły telefon (11 mm) czuć, że jest to naprawdę solidna konstrukcja. W przypadku C3-01 wykorzystano plastik i stal na wykonanie obudowy. Tylny panel, poza dolną częścią (na której znajduje się głośnik, a także antena) wykonany został z metalu. W górnej części znajduje się obiektyw aparatu (5Mpx + LED). Przód telefonu wykonany został z plastiku (poza metalową obwódką ekranu i klawiatury), który jest bardzo dobrej jakości. Na górze znajduje się głośniczek rozmów oraz czujnik zbliżeniowy, 2.4” dotykowy ekran, a poniżej klawiatura numeryczna z dwoma klawiszami służącymi do odbierania połączeń i ich kończenia. Widać, że brakuje klawiszy nawigacyjnych- jednakże przy zastosowaniu ekranu dotykowego są one zbędne.

Klawiatura jest oddzielona między klawiszami w poziomie wstawkami, które dodają uroku telefonu. Pomiędzy przyciskami oznaczonymi „czerwoną słuchawką” oraz „zieloną” została umieszczona biała dioda informująca o nowej wiadomości SMS lub nieodebranym połączeniu. Klawisze są duże, ale działają z ogromnym oporem. Pisanie wiadomości na Nokii nie należy do przyjemnych zadań. Największy opór wyczuwalny jest przy klawiszu oznaczony cyfrą 7. Nie czuć żadnego skoku, przez co klawiatura jest wręcz fatalna. Przyznam szczerze, że zakładałem, iż ten model będzie świetną propozycją dla osób, które uwielbiają pisać dużo wiadomości SMS, ale chcą poczuć szczyptę nowej technologii w postaci dotykowego ekranu. Jest zupełnie inaczej, ponieważ subiektywnie stwierdzam, ze na tej klawiaturze pisze się o wiele gorzej, niż na ekranie dotykowym. Tradycyjnie Nokia umieściła złącza telefonu na samej górze (microUSB- służące do transmisji danych oraz ładowania, słuchawkowe jack 3,5mm oraz złącze ładowarek Nokia), a także miejsce na przyczepienie zawieszki bądź smyczy. Prawy bok telefonu został zaopatrzony w kilka klawiszy służących do regulacji głośności, odblokowywania telefonu a także robienia zdjęć (czy też uruchamiania aparatu).

Ekran jest dość dużej wielkości patrząc, że to jest klasyczny telefon (ma 2.4”) oraz tradycyjnej rozdzielczości 320×240 px. Wyświetlany obraz jest dobrej jakości. Mimo wszystko rozdzielczość jest nieco rozciągnięta na powierzchni 2.4”, a sam wyświetlacz ma ustawione podświetlenie na najwyższym poziomie. W menu nie znajdziemy możliwości przyciemnienia ekranu. Wpływa to też negatywnie na pracę telefonu na baterii. Zastosowany panel dotykowy wykonany został w technologii oporowej. Mimo tego ekran wręcz idealnie reaguje na dotyk. Uważam za zaletę zastosowania tej technologii, ponieważ czułość ekranu w przeciwieństwie do technologii pojemnościowej jest minimalnie gorsza, ale bez problemów ekran będzie można obsługiwać zimą przez rękawiczki.

Oprogramowanie
Najnowsza Nokia Touch and Type pracuje pod kontrolą S40v6. Jest to zwykła platforma Nokii, podoba do tej, którą zastosowano w modelu X2 czy 6303i. Menu działa bardzo szybko, w sofcie nie zauważyłem jakichkolwiek problemów czy błędów. Nokii udało się idealnie połączyć obsługę telefonu za pomocą klawiatury i ekranu dotykowego. Testowany egzemplarz posiadał wersję oprogramowania v5.65. Jedynym problemem, który potrafi najbardziej zdenerwować użytkownika to fakt, że nie zastosowano czujnika światła, ani nie ma możliwości regulacji jasności ekranu, o czym wyżej wspomniałem.

Rozmowy
Jakość rozmów oferowana przez C3-01 jest dobra. Dźwięk słychać wyraźnie (z minimalnym szumem w tle) i jest o przyzwoitej głośności. Umieszczona antena na dole telefonu jest bardzo podatna na zakłócenia. Wystarczy przykryć ręką, by z pełnego zasięgu nagle zrobiły się 2/4 kreski. Zapewne przez to Nokia będzie zrywała połączenia przy słabym zasięgu, tak jak np. E52. Niestety, pozostaje trzymać telefon za górną część, aby mieć najlepszą jakość rozmów. Inni producenci też stosują anteny na dole, ale jeszcze nie zauważyłem, by w jakimś telefonie marki LG czy Samsung po zakryciu anteny zasięg spadał o 50% i telefon przerywał połączenia. Bardzo miłym zaskoczeniem jest zastosowanie czujnika zbliżeniowego, który podczas rozmowy przy przyłożeniu telefonu do ucha automatycznie wyłącza ekran.

Wiadomości
Nokia posiada dwa sposoby wyświetlania wiadomości. Pierwszy z nich to tradycyjny (wyświetlanie każdej wiadomości osobno), a także w formie dialogu (co widzę, że stało się już normą u praktycznie wszystkich producentów). Podobnie jak w Nokii C3-00, dłuższą wiadomość trzeba wyświetlać osobno, dlatego korzystanie z opcji dialogu dla mnie mija się z celem. Telefon obsługuje również MMSy, a także posiada wbudowanego (całkiem niezłego) klienta poczty e-mail. Tryb tworzenia wiadomości został nieco zmieniony względem starszych modeli. Na początku wpisuje się treść wiadomości, następnie wybiera się odbiorcę (oczywiście istnieje nadal lista z ostatnio używanymi kontaktami) i wysyła. Wysyłanie odbywa się w tle, jednakże po wysłaniu wiadomości pojawia się informacja „wysłano do …”, czego w starszych modelach nie było.

Aparat fotograficzny
Wbudowany aparat ma bardzo wysoką rozdzielczość- 5Mpx oraz diodę LED. Zabrakło autofocusu, o którym zapewniały niektóre specyfikacje w Internecie. Jakość zdjęc jest bardzo kiepska. Zdjęcia są typowo komórkowej jakości (jest to przestroga dla tych, co myślą, że ilość Mpx = jakość zdjęć) i krótko mówiąc, zdjęcia nie nadają się do niczego innego, aby wysłać je MMSem lub pochwalić się czymś na społecznościówkach. Nie ma mowy, żeby ten telefon zastąpił aparat cyfrowy. Podobnie wygląda nagrywanie filmów. Co z tego, że telefon potrafi nagrywać filmy w formacie MPEG-4, skoro rozdzielczość to zaledwie QVGA (320×240 px), a prędkość nagrywania to zaledwie 20 klatek na sekundę. Aparat jest drugą kwestią, która najbardziej rozczarowała mnie w Nokii Touch & Type.



Przykładowy klip wideo- Nokia C3-01 Touch & Type from Kowcio on Vimeo.

Muzyka
O ile na aparacie się zawiodłem, o tyle tego samego nie mogę powiedzieć o odtwarzaczu MP3. Telefon dobrze odtwarza muzykę, posiada jack 3,5mm- więc można podłączyć ulubione słuchawki, a obsługa jest banalnie prosta i wygodna. Oczywiście, nie zabrakło także prostego korektora czy powtarzania odtwarzanych piosenek. Telefon obsługuje karty pamięci (max 16 GB), dzięki temu możemy mieć zawsze ulubione piosenki przy sobie. Odtwarzana muzyka przez Nokię jest dobrej muzyki, a sam dźwięk jest bardzo głośny.
Podobnie wygląda sprawa radia FM. Nie mam najmniejszych zastrzeżeń odnośnie działania odbiornika. Posiada wbudowany RDS, możliwość automatycznej zmiany częstotliwości, a także automatyczne strojenie. Podczas jazdy nie ma problemów z szumieniem radia. Jakość dźwięku jest równie dobra.

Internet
Najnowsza propozycja od Nokii została wyposażona we wszystkie możliwe technologie przesytu danych. Ma moduł WiFi, ale także HSPA (2.0Mbps/10.2Mbps) oraz EDGE i GPRS. Sprawia to, że nie ma najmniejszych problemów z dostępem do sieci za pośrednictwem tego telefonu. C3-01 posiada dwie przeglądarki Internetowe. Jedna to fabryczna Nokii, druga zaś to Opera Mini. Dzięki temu przeglądanie stron internetowych, a także korzystanie z np. Facebooka nie jest żadnym problemem.

Bateria
Nokię C3-01 zasila ogniwo o pojemności 1050 mAh wykonane w technologii litowo-jonowej oznaczone przez producenta BL-5CT. Całkiem przyzwoita pojemność baterii sprawia, że telefon potrafi dość długo wytrzymać pomiędzy ładowniami. Podczas intensywnego użytkowania w trybie 3G czas pracy baterii potrafi ulec skróceniu do 3 dni, jednakże przy niewielkim użytkowaniu telefonu w trybie GSM Nokia spokojnie potrafi wytrzymać około tygodnia. Warto też wspomnieć, że istnieje możliwość ładowania telefonu za pomocą kabla microUSB (czy to ładowarką od innego modelu/producenta, czy za pomocą komputera). Wspominam o tym, ponieważ o ile dla innych producenta jest to oczywista oczywistość od dawien dawna, o tyle u Nokii bardzo różnie z tym bywało.

Podsumowanie
Nokia C3-01 byłaby świetną propozycją dla osób, które boją się kupić w pełni dotykowy telefon ze względu na niewygodne wprowadzanie tekstu za pomocą ekranu dotykowego. Jednakże w moich oczach model ten przez koszmarnie niewygodną klawiaturę jest zdyskwalifikowany. Podobnie wygląda kwestia aparatu. Płacąc tyle pieniędzy za telefon jest dla mnie nieporozumieniem, żeby aparat robił koszmarne zdjęcia, mimo że ma 5Mpx i diodę LED. Niektóre specyfikacje mówiły, że model ten posiada autofocus, którego tutaj nie mogę znaleźć. Poza tymi bolączkami (które wg mnie są dość poważne) nowa Nokia jest całkiem niezłym telefonem. Przede wszystkim firmie Nokia należą się ogromne brawa za genialny pomysł na telefon- połączenie tradycyjnej klawiatury ze sporej wielkości dotykowym ekranem w niewielkim, klasycznym modelu. Teraz tylko kwestia czasu, aż Samsung i LG zaczną produkować takie telefony, które zapewne będą pozbawione wad C3 i będą dużo tańsze.

Wady:

  • Niewygodna klawiatura
  • Bardzo słabej jakości aparat fotograficzny
  • Umieszczenie anteny na dole, przez co zasięg podczas trzymania telefonu wyraźnie się „kurczy”
  • Brak możliwości regulacji jasności ekranu
  • Ubogi zestaw od producenta
  • Zbyt wysoka cena

Zalety:

  • Świetnie wykonana i spasowana obudowa
  • Dobra bateria
  • Łączność WiFi oraz HSPA (do 10Mbps wysyłanie danych; 3G obsługuje 2100 i 900MHz)
  • Zastosowanie sporego, dotykowego wyświetlacza w klasycznym telefonie
  • Dobrej jakości odtwarzacz MP3 i radio FM
  • Czujnik zbliżeniowy
  • Bardzo głośne dzwonki (lecz narastające)
  • Latarka uruchamiana klawiszem „*”
  • Szybki i stabilny soft
  • Dioda informująca o nowym zdarzeniu (nowa wiadomość SMS, nieodebrane połączenie)

Autor: Piotr Kowalik (kowcio)

Udostępnij

0 0 votes
Article Rating
Subscribe
Powiadom o

0 komentarzy
Inline Feedbacks
View all comments
0
Would love your thoughts, please comment.x